Een aantal hiervan zorgen nog al eens voor verwarring. |
| Zilvertin Zilvertin is een term die wel wordt gebruikt om aan te geven dat het om blank tin gaat met weinig bijmenging van andere metalen, met name weinig of geheel geen lood. Dit blanke tin behoudt zeer lang zijn zilverachtige kleur. Zilver zit er echter niet in. Deze term is dus, op een uitzondering na, misleidend. Vaak wordt deze term ook gebruikt om aan te geven dat het blanke tin extra is gepolijst waardoor het een hogere glans krijgt en daardoor ook nog meer op zilver lijkt. Om een hogere graad van glans mogelijk te maken is er meestal wat meer van een metaal toegevoegd dat het tin harder maakt zoals b.v. koper. Toch betreft deze bijmenging altijd maar een heel klein percentage en doet ook beslist geen afbreuk aan de kwaliteit. Er bestaat een uitzondering op bovenstaande. In de periode tussen c.a. 1890 en 1925 waren er enkele Duitse fabrieken die hooggepolijste tinnen voorwerpen maakten en die wel eens gebruik maakte van wat zilver als toevoeging. Het ging hierbij om extreem kleine hoeveelheden zilver, maximaal 0,15%. |
| Verzilvert tin Het verzilveren van tin kwam in het verleden uiterst sporadisch voor. Omdat overdracht van metaal via elektrochemische weg in het verleden nog onbekend was werd er wel eens zilverfolie op het tin geplakt. Maar nogmaals dit was echt zeldzaam. Alleen in de periode van c.a. 1890 tot 1925 waren er in Duitsland wel enkele fabrieken, en in Nederland 1 fabriek, die bepaalde tinstukken via galvanische weg van een zilverlaagje hebben voorzien. Op veilingsite wordt regelmatig verzilverd tin aangeboden. Bovenstaande beschrijving over zilvertin en verzilverd tin geeft aan dat dit soms voorkwam bij het jugendstill tin maar dat dit bij het overige tin zeer zelden het geval is maar dit bijna altijd tin betreft met een hoog tingehalte en een hogere glans door extra polijsten. |
| Edeltin Dit zou gaan om een legering van 90% tin met 5 tot 10% antimoon en 0,5 tot 5% koper. Omdat een grote variatie mogelijk is en veel tin hier aan voldoet heeft de term "edel" weinig extra waarde. Het geeft alleen de zekerheid dat het tingehalte minmaal 90% is in een tijd waarin veel tin al vaak 90% tot 98% tin bevat. |
| Engeltjes tin Een term die steeds vaker wordt gezien op diverse veilingsites. Letterlijk wordt hiermee aangegeven dat het tin is gestempeld met een engelmerkteken. Hiermee zou dan tevens vastliggen dat het om kwaliteit zou gaan. Echter het engelmerkteken is in Nederland waarschijnlijk het meest misbruikte merkteken zodat de term "engeltjes tin" zonder een zeer goede beoordeling van zowel het stempel zelf als het tinstuk totaal geen waarde heeft. |
| Roostin Met roostin wordt aangegeven dat het stuk gestempeld zou zijn met de roos, wel of niet gekroond. Net als bij engeltjes tin is de roos een kwaliteitsmerkteken. Nu wordt dit echter ook vaak genoemd om aan te geven dat het stuk minimaal een bepaalde leeftijd heeft en dus antiek is. Ook hier geldt weer dat zonder een goede beoordeling van zowel het stempel zelf als het tinstuk deze term weinig waarde biedt. Naast vervalsingen zijn er ook roosmerken bekend welke werden gebruikt door gieterijen in de 20e eeuw. |
| 100% zuiver tin Ook een term die we regelmatig tegenkomen op veilingsites. Hoewel er stukken van tin met een hogere zuiverheid dan 99% wel bestaan is dit toch hoogst ongebruikelijk en ook zelden het geval. De reden dat dit hoogst ongebruikelijk is komt doordat tin zonder bepaalde toevoegingen, net als goud en zilver, veel te zacht is en moeilijk is te bewerken. Het heeft alleen maar voordelen indien aan het tin bepaalde andere metalen zijn toegevoegd. Ook was het voor 1900 gebruikelijk dat tinnen gebruiksvoorwerpen die niet bedoeld waren voor voedsel of drank een niet onaanzienlijke hoeveel lood bevatte om het voorwerp niet te duur te maken. Dit kon in bepaalde tijden, afhankelijk van de tinprijs, zelf wel meer dan 50% zijn. |
| Tinnen maten Veel tinnen kannen, groot en klein en ook bekers, werden vroeger vaak zo gemaakt dat zij ook nauwkeurig een hoeveelheid vloeistof konden aangeven. Zij konden dus ook als maat worden gebruikt. Dit is niet zo vreemd als we bedenken dat er in die tijd nog geen standaard verpakkingen met van tevoren vastgestelde inhoud bestonden zoals b.v. literflessen, blikjes en literpakken. Alles werd nog los verkocht. De tinnen maatkannen zoals die in ons land na 1830 werden gebruikt zijn nog gedurende de hele eerste helft van de 20e eeuw gebruikt. Deze maatkannen, die aan strenge voorschriften waren gebonden, zijn later zeer massaal als siervoorwerp nagemaakt wel of niet voorzien van namaak ijkmerktekens. De meeste maatkannen die nu veelvuldig worden aangeboden behoren tot deze meer over maten sierkannen en voldoen op geen enkel punt aan de eisen die vroeger aan maatkannen werden gesteld. Deze sier maatkannen hebben dan ook niet meer waarde dan de sierwaarde die iemand er aan wilt geven. |